ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ Β'

ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ Β'

ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ - ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΠΡΩΤΟ

Το Άγιον Όρος στην υπερχιλιόχρονη ιστορία του υπήρξε πάντα το άοκνο εργαστήρι της σοφίας και της αρετής µε εξέχουσες µορφές λογίων κι εναρέτων µοναχών.

Από τα µέσα του 18ου αιώνος παρατηρείται µία µεγάλη άνθηση στο Άγιον Όρος, που φθάνει µέχρι τις ηµέρες µας. Οι όσιοι Ακάκιος ο Καυσοκαλυβίτης (+ 1730), ο υπέρµετρος αυστηρός σπηλαιώτης ασκητής, ο µιµητής του οσίου Μαξίµου του Καυσοκαλύβη Ιερόθεος ο Ιβηρίτης (+ 1745), ο σοφός διδάσκαλος Άνθιµος ο Κουρούκλης (+ 1782), ο ιλαρός κήρυκας νήσων του Αιγαίου και του Ιονίου, Παϊσιος ο Βελιτσκόφκσυ (+ 1794) ο δηµιουργός "ασκητικοφιλολογικής" σχολής, Σωφρόνιος ο Αγιαννανίτης, Μακάριος ο Νοταράς (+ 1805) ο ασκητής ιεράρχης, Γεώργιος της Τσερνίκα της Ρουµανίας (+ 1806), Νικόδηµος ο Αγιορείτης (+ 1809) ο γνωστός σοφός συγγραφέας, Αθανάσιος ο Πάριος (+ 1813) ο διακεκριµένος διδάσκαλος, Σωφρόνιος Βράτσης της Βουλγαρίας (+ 1813), Αρσένιος ο εν Πάρω (+ 1877) ο διάσηµος ασκητής, Αντύπας της Μολδαβίας (+ 1822), Σιλουανός ο Ρώσος ο Αθωνίτης (+ 1938) γνωστός από την ωραία βιογραφία του και Σάββας ο εν Καλύµνω (+ 1948) ο Θαυµατουργός, αποτελούν σηµαντικό πυρήνα φωτισµού, διδασκαλίας και προσφοράς.

Το έργο των αγίων, των ηγουµένων, των πνευµατικών, των Γερόντων και των λογίων του Αγίου Όρους, του χθες και του σήµερα, ακτινοβολεί και επιδρά ευεργετικά στον κόσµο. Γιατί το Άγιον Όρος, πέρα από τα κειµήλια τα πολύτιµα, φυλάγει θησαυρούς ζώσης αρετής, που αυτή κυρίως ενδιαφέρει περισσότερο, µε την παροχή τρόπου ζωής προς αντιµετώπιση της καθηµερινής σκληρότητος, µονοτονίας και µοναξιάς. Έτσι το Άγιον Όρος ονοµάσθηκε δικαίως "σχολή πνευµατικής πατρότητος και συµβουλευτικής" (καθηγητής Α. Σταυρόπουλος) και µε το να φιλοξενεί πολλούς και µε το να εξέρχονται οι δυνάµενοι προς εξοµολόγηση, οµιλίες και ιεραποστολή. Των συµβουλών αυτών ακροατές είναι και αρχιερείς, ιερείς, µοναχοί, µοναχές, καθηγητές, δάσκαλοι και οι "ελάχιστοι" των αδελφών. Οπως σωστά ειπώθηκε "στο πρόσωπο των λίγων αυτών ανθρώπων που µένουν αποµονωµένοι στην καλύβα ή στη σπηλιά τους µπορεί να δει τους φρουρούς, τους θεµατοφύλακες, τους "αθλητές" µιας σοφίας και µιας επιστήµης του ανθρώπου που βιαζόµαστε να θαυµάσουµε όταν προέρχεται από τις Ινδίες ή από το Θιβέτ, αλλά την αγνοούµε όταν ασκείται δίπλα µας" (J. Lacarriere).

Τό Άγιον Όρος - Αφιέρωμα

Η Ιστορία τού Άγίου Όρους

Η Δίοικηση του Αγίου Όρους

Η μουσική και η ψαλτική στο Άγιο Όρος

Η Ζωγραφική στό Άγιο Όρος

Άγιον Όρος και Ευρωπαϊκή Κοινότης

Η Σπουδαιότητα του Αγιορειτικού Μοναχισμού για την...

Μοναχική Αναχώρησις και Μαρτυρία στο Άγιον Όρος τω...

Μοναχικός βίος, Οίκος Θεού και Πύλη του Ουρανού

Λόγιοι κι ενάρετοι Αγιορείτες των τελευταίων χρόνω...

Λόγιοι κι ενάρετοι Αγιορείτες των τελευταίων χρόνω...

Αρχιτεκτονική - Περίβολοι - Κυριακά - Καθολικά - Π...

Στιγμές τού Αθωνικού Βίου

Ο Λειτουργικός κύκλος μιας ημέρας στο Άγιον Όρος

Ιερά μονή Μεγίστης Λαύρας

Ιερά μονή Βατοπαιδίου

Ιερά μονή Ιβήρων

Ιερά μονή Χελανδαρίου

Ιερά μονή Διονυσίου

Ιερά μονή Κουτλουμουσίου

Ιερά μονή Παντοκράτορος

Ιερά μονή Ξηροποτάμου

Ιερά μονή Ζωγράφου

Ιερά μονή Δοχειαρίου

Ιερά μονή Καρακάλου

Ιερά μονή Φιλοθέου

Ιερά μονή Σίμωνος Πέτρας

Ιερά μονή Αγίου Παύλου

Ιερά μονή Σταυρονικήτα

Ιερά μονή Ξενοφώντος

Ιερά μονή Γρηγορίου

Ιερά μονή Εσφιγμένου

Ιερά μονή Αγίου Παντελεήμονος - Ρώσσικου

Ιερά μονή Κοσταμονίτου

Καρυές

Η παραβολή του Ασώτου Υιού - μέρος πρώτον

Η παραβολή του Ασώτου Υιού - μέρος δεύτερον

ΤΟ ΑΒΑΤΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

Τὸ «Ἄβατoν» τοῦ Ἁγίου Ὄρους: γιατί προέκυψε, πῶς κ...

Τό άβατον του Αγίου όρους

ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟΝ

Μια επίσκεψη στο Άγιον Όρος είναι, για τους περισσότερους, εμπειρία ζωής. Σχεδόν όλοι όταν παίρνουν το δρόμο της επιστροφής δίνουν υπόσχεση στον εαυτό τους ότι κάποτε θα επιστρέψουν. Και οι περισσότεροι τηρώντας την υπόσχεσή τους επιστρέφουν για να ζήσουν αυτή την τόσο διαφορετική εμπειρία της παραμονής στο Άγιον Όρος. Όλοι πάντως νιώθουν έντονη την ανάγκη να περάσουν κάποτε τα σύνορα του σύγχρονου κόσμου και να ζήσω και πάλι την βυζαντινή κοσμική και εκκλησιαστική παράδοση.

Τα τελευταία χρόνια προκειμένου να περιοριστεί σε λογικά επίπεδα ο αριθμός των επισκεπτών, έχουν τεθεί από την Ιερά Επιστασία του Αγίου Όρους κάποια όρια στο αριθμό των επισκεπτών (επιτρέπεται να εισέλθουν μέχρι 120 άτομα ημερησίως), όσο και στη διάρκεια της παραμονής (μέχρι τέσσερις διανυκτερεύσεις). Για να επισκεφθεί κανείς το Άγιον Όρος πρέπει πλέον να τηλεφωνήσει αρκετές ημέρες πριν (στον αριθμό +30 2310 833733 ώρες 08:30-10:00 εργάσιμες ημέρες) και να δηλώσει την επιθυμία του στην αρμόδια Υπηρεσία, το Γραφείο Προσκυνητών της Θεσσαλονίκης. Την άδεια εισόδου, το Διαμονητήριο όπως ονομάζεται, θα το παραλάβει από το Γραφείο Προσκυνητών της Ουρανούπολης, το χωριό από όπου ξεκινούν τα καράβια για το Άγιον Όρος.

Άγιο Όρος

Αρχιτεκτονική

Ζωγραφική

Κειμήλια

Πρωτάτον

Μονή Μεγίστης Λαύρας

Μονή Βατοπαιδίου

Μονή Ιβήρων

Μονή Χιλανδαρίου

Μονή Διονυσίου

Μονή Κουτλουμουσίου

Μονή Παντοκράτορος

Μονή Ξηροποτάμου

Μονή Ζωγράφου

Μονή Δοχειαρίου

Μονή Καρακάλλου

Μονή Σίμωνος Πέτρας

Μονή Φιλοθέου

Μονή Αγίου Παύλου

Μονή Σταυρονικήτα

Μονή Ξενοφώντος

Μονή Γρηγορίου

Μονή Εσφιγμένου

Μονή Παντελεήμονος

Μονή Κωνσταμονίτου

Άγιο Όρος Γλωσσάριο

Άγιο Όρος Βιβλιογραφικές Αναφορές

Άγιο Όρος Διαδικτυακές Αναφορές

ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ - ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΡΙΤΟΝ 

ΆΓΙΟ ΟΡΟΣ: ΕΝΑΣ ΤΟΠΟΣ ΜΕ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΟΥΡΑΝΙΟ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ

ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ Κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Η πνευματική ακτινοβολία του Αγίου Όρους είναι αναμφισβήτητη και, ασφαλώς, οφείλεται στο ότι πολλοί άνθρωποι έφθασαν στην αγιότητα αγωνιζόμενοι εν κρύπτω σ' αυτό. Πολλοί προσκυνητές βρίσκουν στο Όρος τα τελευταία χρόνια ψυχική ανάπαυση και γαλήνη, πνευματική καθοδήγηση και στήριξη.

Άγιο Όρος

ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΜΗΤΩΡ ΚΥΡΙΟΥ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΠΡΩΤΟΝ 

Η Παρθένος Μαρία μητέρα του Κυρίου -  Χαραλάµπους Νεοφύτου Πρεσβυτέρου

Στήν κορυφή τῶν ἁγίων µορφῶν τοῦ χριστιανισµοῦ, πιό ψηλά ἀπ’ ὅλους τούς   ὁσίους καί ὀµολογητές, τούς πατέρες καί µάρτυρες, τούς προφῆτες καί  ἀποστόλους, ἀλλά καί ἀπό τούς ἀγγέλους ἀκόµη βρίσκεται ἡ ὁλόλαµπρη µορφή τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἀφοῦ αὐτή εἶναι ἡ «Τιµιωτέρα τῶν Χερουβείµ καί ἐνδοξοτέρα τῶν Σεραφείµ».

Ἡ Παναγία  µας ὑπῆρξε ἡ «εὐλογηµένη ἐν γυναιξίν»,  τό  ἐκλεκτό δοχεῖο τοῦ  Ἀχώρητου Θεοῦ, διότι:«  τόν ἀχώρητον ἐν παντί,  ἐχώρεσεν ἐν γαστρί» καί ἔγινε «πλατυτέρα τῶν οὐρανῶν».

Ἡ µοναδική αὐτή τιµή πού ἔκαµε ὁ πανάγαθος Θεός στή Θεοτόκο Μαρία  προκαλεῖ ἔκπληξη στόν κάθε καλοπροαίρετο ἑρευνητή τῆς προσωπηκότητάς της. Καί προβάλλει µόνο του τό ἐρώτηµα: Γιατί  ὁ Πάνσοφος Θεός προτίµησε τήν ταπεινή Μαρία ἀπό τόσες ἄλλες νέες γυναῖκες; Τί τό ἰδιαίτερο καί ξεχωριστό εἶχε αὐτή ἀπό τίς  ἄλλες;

Η Παρθένος Μαρία η μητέρα τού Κυρίου

Η Παρθένος Μαρία καρπός θερμής προσευχής

Προτυπώσεις τής Παρθένου στήν Παλαιά Διαθήκη

Η σύλληψη και η γέννηση τής Παρθένου

Τά εισόδια τής Παρθένου στο Ναό

Η μνηστεία τής Παρθένου

Ο Ευαγγελισμός τής Θεοτόκου

Η επίσκεψη στήν Ορεινή

Υπόνοιες κλεψιγαμίας

Η γέννηση του Χριστού

Τό τέλος τής Παρθένου

Η Παναγία στούς Ουρανούς

Η αλήθεια γιά τόν όρο Θεοτόκος

Η αειπαρθενία τής Θεοτόκου

Οι αδελφοί του Κυρίου

Αντί επιλόγου

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ

Η ΘΕΟΜΗΤΩΡ  ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑΝ, ΤΗΝ ΠΙΣΤΙΝ, ΤΗΝ ΛΑΤΡΕΙΑΝ

Π. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ

Τὸ Ἱερὸν πρόσωπον τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς Μητέρας τοῦ Θεοῦ καὶ Μητέρας ὅλων τῶν χριστιανῶν, τὸ ὁποῖον ὑμνεῖται ἀπὸ χείλη Ἀγγέλων καὶ ἀνθρώπων, ὑπῆρξεν ἀνέκαθεν σεβαστὸν καὶ ἄξιον πάσης τιμῆς καὶ προσκυνήσεως, ἰδιαιτέρως εἰς τὴν Ἀνατολήν.

Κατὰ καιρούς, ἐγράφησαν ἄπειρα βιβλία μὲ σκοπὸ νὰ σκιαγραφήσουν τὸ ἱερὸν πρόσωπον τῆς Θεομήτορος καὶ νὰ ἐξυμνήσουν τὸ μεγαλεῖον καὶ τὴν δόξαν αὐτῆς. Ἐγράφησαν ὅμως καὶ βιβλία ἐχθρικά, ποὺ θέλησαν νὰ σπιλώσουν τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα μεταξὺ τῶν γυναικείων ὀνομάτων τῆς Παλαιᾶς καὶ τῆς Καινῆς Διαθήκης. Ὄνομα ποὺ ἔπαιξε σημαντικότατον ρόλον διὰ τὴν σωτηρίαν τῆς ἀνθρωπότητος.

Παρὰ τὰς προσπαθείας των, ὄχι μόνον δὲν ἠμπόρεσαν νὰ ἐπιτύχουν κάτι, ἀλλὰ ἔδωσαν τὴν ἀφορμὴν νὰ γραφοῦν ἀκόμη περισσότερα βιβλία διὰ τὸ ὑπέρλαμπρον πρόσωπον τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, καὶ νὰ ἀποδοθοῦν εἰς αὐτὴν περισσότεραι τιμαὶ καὶ νὰ ὑμνηθῆ τὸ ὄνομά της ἀπὸ ὑμνογράφους καὶ ποιητάς, ἀπὸ ἐπιστήμονας ἀληθινοὺς καὶ συνετοὺς κάθε κλάδου ἐπιστήμης, Θεολόγους, Ρήτορας, Φιλολόγους, Μαθηματικούς, Ἀστρονόμους, Μηχανικούς, Φυσικοὺς κ.λπ. Ἕκαστος ἐξ αὐτῶν ἀπέδωσε ξεχωριστοὺς χαρακτηρισμούς, ὅπως ἤρμοζε πράγματι εἰς τὸ Ἱερὸν πρόσωπον τῆς Θεομήτορος. Καὶ εἶναι ἄξιον λόγου πῶς ἄνθρωποι ἀσχολούμενοι μὲ τὰ ἐπιστημονικὰ φαινόμενα ἀποδίδουν μετὰ σεβασμοῦ τοιούτους χαρακτηρισμοὺς εἰς τὸ ὑπέρλαμπρον πρόσωπον τῆς Θεομήτορος.

Εἰς τὸ πλῆθος τῶν βιβλίων ποὺ ἔχουν γραφῆ διὰ τὸ πρόσωπον τῆς Θεομήτορος, τί ἐπιπλέον θὰ ἠμποροῦσε κανεὶς νὰ προσθέσει; Ἐν τούτοις πολλοὶ ἐπιθυμοῦν νὰ γράψουν καὶ νὰ ὑμνήσουν μὲ τὴν πτωχὴν πένναν τους τὸ ἐξαίσιον πρόσωπον τῆς Θεομήτορος, ὠθούμενοι ἀπὸ ψυχικὴν ἀνάγκην, ἐκφράζοντες ἔτσι τὸν σεβασμὸν καὶ τὴν ἀγάπην τους πρὸς τὴν Μητέρα τοῦ Κυρίου.

Η Θεομήτωρ στην Ιστορία την Πίστη την Λατρεία

Ο Ιδιωτικός βίος της Θεομήτορος

Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου

Η Θεοτόκος εμπρός εις τον Εσταυρωμένον Ιησούν

Η Κοίμησις της Θεοτόκου

ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΚΕΙΜΕΝΑ

Η Θεομήτωρ στο Άγιο Όρος.

Η Παναγία στην Παλαιά Διαθήκη

«Επί σοι Χαίρει, Κεχαριτωμένη. Πάσα η κτίσις»

Fragmenta γιὰ τὴ Μάνα τοῦ Χριστού

Γεννήτορες τῆς Θεοτόκου

Δέσποινα Πρόσδεξαι τας Δεήσεις

Εγκώμιον εις την Υπεραγίαν Θεοτόκο

Είς τήν Υπερένδοξον της Υπεραγίας Θεοτόκου

Εις τον Ευαγγελισμόν της Υπεραγίας Δεσποίνης

Η Θεομήτωρ στο Άγιο Όρος.

Η Θεοτόκος εμπρός εις τον Εσταυρωμένον Ιησούν

Θεοτόκος η Υπερευλογημένη

Θεοτοκωνύμια

Υπεραγία Θεοτόκος

Θεοτόκε, Παρθένε, Βασίλισσα παγκόσμια!

Ρεμβασμός του Δεκαπενταύγουστου

Η Θεοτόκος και το μυστήριο του Σταυρού

Η Ενδοξότερα θνήσκει

Η Θεοτόκος Μαρία - θεμέλιο πατερικής θεολογίας

Θεοτόκος - χριστολογική καί σωτηριολογική σημασία

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ   :  Κείμενα

Η Μαρία Μαγδαληνή στα Συναξάρια

Η Μαρία Μαγδαληνή στην υμνολογία

Η Μαρία Μαγδαληνή στα ομιλητικά κείμενα των Πατέρω...

Η Μαρία Μαγδαληνή στα Απόκρυφα της Καινής Διαθήκης...

Η Μαρία Μαγδαληνή στην Καινή Διαθήκη

Μαρία Μαγδαληνή

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΙΣ  ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΕ ΤΗΝ ΓΕΝΕΣΙΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΙΝ ΑΥΤΟΥ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ" ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ Κ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΪΔΗ, † Αρχιεπισκόπου Αθηνών ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ     Τα ημερολόγια των αρχαίων λαών και η σημασία αυτών διά τον καθ' ημέραν βίον.     Το Ιουλιανόν Ημερολόγιον, το ανακύψαν εξ αυτού σφάλμα και αι απόπειραι διορθώσεως αυτού.     Το Ιουλιανόν Ημερολόγιον και η σχέσις αυτού προς την περί εορτασμού του Πάσχα απόφασιν της Α' Οικουμενικής Συνόδου  ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΠΡΩΤΟΝ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ ΩΣ ΑΚΡΑΙΦΝΩΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΖΗΤΗΜΑ ΕΝ ΤΗ ΚΑΘ' ΗΜΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗ     Το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον και η κατ' αυτού αντίδρασις της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Αι εν Κων/λει Σύνοδοι του 16ου αιώνος και η σημασία των αποφάσεων αυτών.     Η κατά πρωτοβουλίαν του Οικουμενικού Πατριαρχείου θέσις του Ημερολογιακοϋ ζητήματος.     Η θέσις των λοιπών, πλην της Eλλάδος, Ορθοδόξων Εκκλησιώιν έναντι του ζητήματος.     Αι κρατούσαι εν τη Εκκλησία της Ελλάδος σχετικαί αντιλήψεις και τελική περί του ζητήματος εκτίμησις του Οικουμ. Πατριαρχείου.  ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟΝ ΩΣ ΠΟΛΙΙΤΙΚΟΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΖΗΤΗΜΑ ΕΙΔΙΚΩΤΕΡΟΝ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ.     Το Ημερολογιακόν ζήτημα επί Μητροπολίτου Αθηνών Μελετίου Μεταξάκη.     Η εκ νέου αντιμετώπισις του Ημερολογιακού υπό του Οικουμενικού Πατριαρχείου.     Η εισαγωγή του πολιτικού Ημερολογίου εν Ελλάδι και αι επι της Εκκλησίας επιπτώσεις αυτής.  ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΤΡΙΤΟΝ ΤΟ ΕΝ ΚΩΝ/ΛΕΙ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΣΥΝΕΔΡΙΟΝ ΚΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΕΙΔΙΚΩΤΕΡΟΝ, ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ «ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ» ΑΥΤΟΥ     Το εν Κων/λει Πανορθόδοξον Συνέδριον (Π.Σ.) και το Ημερολογιακόν. Κύρος και χαρακτήρ των «αποφάσεων» αυτού.     Αι Ορθόδοξοι Εκκλησίαι έναντι των περί ημερολογίου προτάσεων του Πανορθοδόξου Συνεδρίου.     Η θέσις της Εκκλησίας της Ελλάδος έναντι των περί ημερολογίου «αποφάσεων» του Πανορθοδόξου Συνεδρίου:         Η κατά Δεκέμβριον 1923 συγκληθείσα Ι.Σ.Ι.         Η εισήγησις του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου.         Αι εν τη Ιεραρχία διαμορφωθείσαι απόψεις.  ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΤΕΤΑΡΤΟΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ «ΔΙΩΡΘΩΜΕΝΟΥ» ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ ΕΝ ΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΓΕΝΕΣΙΣ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ.     Αι διαφαινόμεναι δυσχέρειαι εν τη εφαρμογή της περί «διορθώσεως» αποφάσεώς της κατά Δεκέμβριον 1923 συνελθούσης Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας (ΙΣΙ).     Η εφαρμογή της περί «διορθώσεως» του Ιουλιανού Ημερολογίου αποφάσεως της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας και αι πρώται κατ' αυτής αντιδράσεις.  ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΠΕΜΠΤΟΝ ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΔΟΙ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ Ι. ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΡΩΤΗ 1924-1934:  Δεκαετία ιδεολογικής διαμάχης και αντιεκκλησιαστικής δραστηριότητος Φάσις Πρώτη:     Τα υπό των παλαιοημερολογιτών προβληθέντα βασικά κατά της «διορθώσεως» επιχειρήματα:         Η «διόρθωσις» ως δογματικόν ζήτημα.         Εγένετο προσχώρησις εις το Γρηγοριανόν Ημερολόγιον.         Το αμετακίνητον του Ημερολογίου.         Εκκλησία της Ελλάδος κατέστη σχισματική.         Δια την ημερολογιακήν μεταβολήν απητείτο σύγκλησις Οικουμενικής Συνόδου.         Η «διόρθωσις» υπήρξεν υπαγόρευσις της Μασσωνίας, του Οικουμενισμού, και των σκοτίων δυνάμεων.         Η «διόρθωσις» υπήρξεν αυθαίρετος του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου ενέργεια υπό την καταθλιπτικήν πίεσιν της Πολιτείας επιτευχθείσα.         Δεν υπήρξε σκανδαλισμός του λαοϋ ουδέ σύγχυσις ένεκα της ταυτοχρόνου υπάρξεως εν Ελλάδι δύο ημερολογίων.         Η εισαγωγή του «διωρθωμένου» Ημερολογίου υπήρξε παράνομος.     Τα υπό των παλαιοημερολογιτών χρησιμοποιηθέντα προς στερέωσιν και ενίσχυσιν του κινήματος αυτών μέσα:         Πολιτική εκμετάλλευσις του ζητήματος.         Πρόσκλησις δι' επέμβασιν του Πατριάρχου Αλεξανδρείας Φωτίου.         Δραστηριότης παλαιοημερολογιτικών Συλλόγων.         Απείθεια κατά της Εκκλησίας και απόσχισις απ' αυτής.         Κατασυκοφάντησις του Μακ. Χρυσοστόμου και του Ιερού Κλήρου.         Έτερα αήθη μέσα.     Η έναντι της αντιδράσεως στάσις της Εκκλησίας και της Πολιτείας.     Αριθμητική και ουσιαστική αξιολόγησις του παλαιοημερολογιτικοϋ κινήματος και αι διαστάσεις αυτού μέχρι τέλους του έτους 1926. Φάσις Δευτέρα: 1927-1934     Η εν έτει 1927 απόπειρα κατά του Αρχιεπ/που Χρυσοστόμου και αι συνέπειαι αυτής.     Ηπία κατ' αρχήν υπό της Εκκλησίας αντιμετώπισις του παλ/κού ζητήματος.     Κανονικά της Εκκλησίας μέτρα κατά των ταραξιών κληρικών και μοναχών. Πρώται άκαρποι επαφαί της Εκκλησίας μετά των παλαιοημερολογιτών. Μία άστοχος απόφασις.     Καταφυγή της Εκκλησίας εις την δύναμιν της Πολιτείας προς περιστολήν, διά χρήσεως μέτρων βίας, της ανταρσίας και περαιτέρω όξυνσις της καταστάσεως.     Γενική επισκόπησις της κατά τό έτος 1934 καταστάσεως ως προς το παλαιοημερολογιτικόν.  ΙΙ. ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑ : 1935 -1947. Η ανταρσία των τριών Μητροπολιτών και αι μακροπρόθεσμοι συνέπειαι αυτής.     Η υπό των παλαιοημερολογιτών αναζήτησις Επισκόπων ίνα τεθώσιν επί κεφαλής αυτών, ως εκκλησιολογικόν και οργανωτικόν αίτημα.     Η εκδήλωσις της στάσεως των τριών Μητροπολιτών τα αίτια και η αντιμε-τώπισις αυτής υπό της Εκκλησίας.     Χειροτονία τεσσάρων Επισκόπων. Δίκαι και καταδίκαι χειροτονησάντων και χειροτονηθέντων. Κανονική θεώρησις των αποφάσεων.     Διαφωνία Εκκλησίας και Πολιτείας ως προς την τηρητέαν, έναντι του παλαιοημερολογιτικού ζητήματος, στάσιν.     Πρώτη απόφασις της Εκκλησίας προς άσκησιν Οικονομίας, και αξιολόγησις αυτής. Συναφεϊς άκαρποι προσπάθειαι.     Αι εσωτερικαί των παλαιοημερολογιτών έριδες.  ΙΙΙ. ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΡΙΤΗ : 1948 - 1956 Έντασις εις τας σχέσεις Εκκλησίας και παλαιοημερολογιτών. Φάσις Πρώτη 1948-1949     Προβολή αξιώσεως των τταλαιοημερολογιτών προς συνταγματικήν κατοχύρωσιν της ελευθερίας της λατρείας αυτών εν τω Κράτει. Το πρόβλημα της θρησκευτικής ελευθερίας     Η περί αναχειροτονίας παλαιοημερολογιτών «ιερέων» απόφασις της Ι.Σ.Ι. και κανονική αξιολόγησις αυτής. Φάσις Δευτέρα:1949-1956. Η επί Αρχιεπ/που Σπυρίδωνος κατάστασις του παλαιοημερολογιτικού και η αντιμετώπισις αυτού.     Διαπιστώσεις του Αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνος επί του παλαιοημερολογιτικού.     Η δι' Εγκυκλίου του Μητροπολίτου «πρ. Φλωρίνης» Χρυσοστόμου από 26-9-1950 κήρυξις της Εκκλησίας της Ελλάδος σχισματικής και των Μυστηρίων αύτής ακύρων, υπό κανονικήν θεώρησιν.     Η υπ' αριθμ. 45/1951 Πράξις του Υπουργικοϋ Συμβουλίου, αξιολόγησις αύτής και εκ της εφαρμογής αυτής προκύψασα κατάστασις.     Η αποκατάστασις των δύο παλαιοημερολογιτών «Επισκόπων».     Αι κυριώτεραι εξελίξεις εντός των δύο αντιθέτων παλαιοημερολογιτικών παρατάξεων.  IV. ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗ : 1957 - 1966. Η επί Αρχιεπ/πων Δωροθέου και Θεοκλήτου παρατηρηθείσα ύφεσις και αι αποφάσεις της Ι. Συνόδου της Ιεραρχίας του 1958. V. ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΕΜΠΤΗ: 1967 - 1980.     Το κύρος των υπό παλαιοημερολογιτών «ιερέων» τελουμένων Μυστηρίων.     Ο περί τα παλαιοημερολογιτικά Ησυχαστήρια θόρυβος και τα εξ αυτού συμπεράσματα.  ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΕΚΤΟΝ ΑΙ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΙ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΩΝ «ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ» ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΡΟΣΑΥΤΩΝ     Η παράταξις του «Βρεσθένης» Ματθαίου, αι υπ' αυτού τελεσθείσαι χειροτονίαι καί το κύρος αυτών.     Η παράταξις του Μητροπολίτου «πρ. Φλωρίνης» μετά τον θάνατον αυτού. Το κύρος των χειροτονιών των «Αρχιερέων» αυτής.  ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΕΒΔΟΜΟΝ ΤΟ ΠΑΛ/ΚΟΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟΝ ΕΚΦΑΝΣΙΝ ΑΥΤΟΥ     Η ενεστώσα εν Ελλάδι κατάστασις των παλαιοημερολογιτών.     Ο αριθμός των παλαιοημερολογιτών ανά την Ελλάδα σήμερον.     Ο παλαιοημερολογιτισμός και το Άγιον Όρος.  ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΟΓΔΟΟΝ ΑΙ ΠΡΟΤΑΘΕΙΣΑΙ ΛΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΛ/ΚΟΥ ZHTHΜATOΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΙΣΑΥΤΩΝ     Θρησκευτική εξυπηρέτησις των παλαιοημερολογιτών υπό ιερέων της Εκκλησίας της Ελλάδος, κατά το παλαιόν ημερολόγιον.     Επαναφορά του παλαιοϋ ημερολογίου.     Σύγκλησις Τοπικής ή Οικουμενικής Πανορθοδόξου Συνόδου προς επίλυσιν του παλαιοημερολογιτικού, όντος επιδίκου ενώπιον ταύτης, μέχρι δε της τοιαύτης συγκλήσεως συνύπαρξις εν ειρήνη των παλαιοημερολογιτών μετά της επισήμου Εκκλησίας της Ελλάδος.     Διοικητική υπαγωγή παλαιοημεοολογιτικού κλήρου και λαού εις την Εκκλησίαν της Ελλάδος υπό κανονικόν παλαιοημερολογίτην Επίσκοπον έχοντα την αναφοράν αυτού εις την Ι. Σύνοδον της Εκκλησίας της Ελλάδος.     Αναγνώρισις υπό της Πολιτείας νομοθετικώς του παλαιοημερολογιτισμοϋ ως «γνωστής θρησκείας» απολαυούσης συνταγματικής προστασίας μεθ' απάντων των συμπαρομαρτούντων.     Μη αναγνώρισις του παλαιοημερολογιτισμοϋ ως ανεξαρτήτου και αυθυπάρκτου θρησκευτικής κοινωνίας. Λήψις μέτρων κατά των τταλαιοημερολογιτών επί τη βάσει της κειμένης νομιοθεσίας.     Ενδιάμεσοι, μεταξύ των δύο προηγουμένων, λύσεις.         α) Αναγνώρισις μέρους του παλαιοημερολογιτικού κλήρου.         β) Διαστολή κλήρου και λαοϋ εν τω παλαιοημερολογιτισμώ. Πάταξις των εκμεταλευτών κληρικών.     Σιωπηρά αναγνώρισις υπό τε της Εκκλησίας και της Πολιτείας της de facto δεδημιουργημένης καταστάσεως των παλαιοημερολογιτών. Ταυτόχρονος συμβίωσις αυτών μετά της Εκκλησίας υπό την σκέπην του Κράτους.     Επάνοδος των παλαιοημερολογιτών, κατόπιν διαφωτίσεως εις τους κόλπους της Εκκλησίας.     Άσκησις Οικονομίας, κατά την ποιμαντικήν σύνεσιν των Ιεραρχών.     Υπαγωγή των παλαιοημερολογιτικών ναώv και μονών εις την πνευματικήν δικαιοδοσίαν των Πρεσβυγενών Πατριαρχείων ή της Μονής Σινά.  ΤΕΛΙΚΑΙ ΚΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΟΔΗΓΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΖΟΜΕΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ ΝΕΟΦΥΤΟΥ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ

Ἡ ὀρθόδοξη  µας Ἐκκλησία συµπεριλαµβάνεται  στό προαιώνιο σχέδιο  τοῦ Θεοῦ γιά  τή σω- τηρία  τοῦ κόσµου. Μέ τό πλήρωµα  τοῦ χρόνου  ἔλαβε σάρκα  καί  ὀστᾶ.  Ὅταν δηλαδή  ὁ Θεός Λόγος ἔγινε ἄνθρωπος, Θεάνθρωπος, ὅλους ἐκείνους πού  Τόν πίστεψαν καί   δέχθηκαν  νά γίνουν  ὁπα- δοί του τούς κατάρτησε σέ σῶµα καί ἔγινε ὁ Ἴδι ος ἡ κεφαλή τοῦ σώµατος.

Αὐτό τό Σῶµα Εἶναι  ἡ Ἐκκλησία µας καί ἀφοῦ ἡ κεφαλή  της εἶναι  θεανθρώπινη κι   αὐτή  εἶναι  θεανθρώπινος ὀργανισµός,  καί  σκοπό  ἔχει νά βοηθήσει τόν ἄνθρωπο νά γίνει Θεός.

Νά  ἐπιτύχει  τό  σκοπό  της, ὁ Ἱδρυτής  της, τήν  ἐφοδίασε   µέ τή  Χάρη  του  καί  τήν  εὐλογία Του, ἀλλά  καί  µέ τά   ἐφόδια  ἐκεῖνα  πού  τήν κάνουν ἱκανή νά φέρει σέ πέρας τό ἔργο της.

Τό  Σῶµα  πού  λέγεται  Ἐκκλησία ἔχει  µέλη ἀνθρώπους πού  φέρουν  τά ἴχνη τῆς ἁµαρτίας  καί προσπαθεῖ µέ   διάφορους τρόπους  καί  φάρµακα νά τούς ἐπουλώσει  τῆς πληγές  καί  νά τούς καθαρίσει  ἀπό  τήν ἁµαρτία.  Ἐπειδή  ὅµως πολλοί  ἀπό αὐτούς  δέν  ἀνταποκρίνονται σωστά  καί  δέ  συµορφόνωνται µέ τίς ὑποδείξεις  τῆς Ἐκκλησίας δέν ἀπολαµβάνουν τή θεραπεία πού πρέπει.  Αὐτό  βέβαια  προέρχεται ἀπό  ἄγνοια τῶν  ὅσων  γίνονται µέσα  στό  Ναό,  ἀλλά   καί   τό  συµβολισµό  κάθε πράγµατος πού  χρησιµοποιεῖται στήν  πορεία  τῆς Ἐκκλησίας.

Ἔτσι  στίς σελίδες πού ἀκολουθοῦν, προσπαθήσαµε  νά   δώσουµε  µιά σύντοµη,  ἁπλή  καί περιεκτική ἐξήγηση,  καί  ἀνάλυση   τῶν  ὅσων  γί νονται  καί  ὅσων  ὑπάρχουν µέσα στόν  ὀρθόδοξο µας Ναό,  γιά  νά  διαφωτίσουµε τούς  χριστιανούς


 Πίνακας περιεχομένων

1.ΠΡΟΛΟΓΟΣ

2. Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ

3. Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

4. Ο ΟΡΘΟ∆ΟΞΟΣ ΝΑΟΣ

5. ΤΑ ∆ΙΑΦΟΡΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΝΑΟΥ

6. Ο ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΟΣΤΩΝ   ΠΙΣΤΩΝ.

7.Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ  ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΟΥ

8. Η  ΛΑΤΡΕΙΑ ΜΑΣ

9. ΟΙ ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

10 Η  ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

11. Η ΠΡΟΣΚΟΜΙ∆Η.

12.ΤΑ ΙΕΡΑ ΣΚΕΥΗ.

13.Η ΠΡΑΞΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΚΟΜΙΔΗΣ

14.ΛΕΙΤΟΥΡΓΑ ΤΩΝ ΚΑΤΗΧΟΥΜΕΝΩΝ

15 .Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ

16. Η ΘΕΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ.

17.ΤΥΠΟΙ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΛΑ ΣΤΗ ΛΑΤΡΕΙΑ

18.  Ο ΙΕΡΕΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΜΦΙΑ ΤΟΥ.

19. ΜΕΡΙΚΑ ΑΤΟΠΑ ΠΟΥ ΧΑΛΟΥΝ ΤΗΝ ΤΑΞΗ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

20.ΠΟΤΕ ΚΑΘΟΜΑΣΤΕ - ΠΟΥ ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ

21.Η ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΟ.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Στό  Παράρτηµα αὐτό προσθέσαµε  καί τά  «Μυστήρια  τῆς Ἐκκλησίας µας». Ἔτσι  γιά νά ἔχει ὁ ἀναγνώστης µιά  ὁλοκληρωµένη  γνώση, ὥστε νά πιστεύει  καί νά ἐνεργεῖ σωστά

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΣ

π. Γεώργιος Μεταλληνός - Βιογραφικὸ Σημείωμα

 Ὁ πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Μεταλληνὸς γεννήθηκε στὴν Κέρκυρα (1940) καὶ περάτωσε ἐκεῖ τὴν ἐγκύκλιο παιδεία του (1958). Ἔλαβε τὰ πτυχία θεολογίας (1958-1962) καὶ φιλολογίας (1964-1967) στὸ Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν. Μετὰ τὴν ἐκπλήρωση τῆς στρατιωτικῆς του θητείας, ὡς ἁπλὸς στρατιώτης (1963-1965), διορίστηκε ἐπιστημονικὸς βοηθὸς στὴν ἕδρα Πατρολογίας καὶ τὸ 1969 μετέβη γιὰ μεταπτυχιακὲς σπουδὲς στὴν τότε Δ. Γερμανία (Βόννη καὶ Κολωνία), ὅπου ἔμεινε μέχρι τὸ 1975. Ἐνδιάμεσα ἔκανε σπουδὲς καὶ ἔρευνες ἀρχειακὲς στὴν Ἀγγλία. Τὸ 1971 εἰσῆλθε στὶς τάξεις τοῦ κλήρου στὴ Γερμανία καὶ ἔγινε διδάκτωρ Θεολογίας (Ἀθήνα) καὶ Φιλοσοφίας – Ἱστορίας (Κολωνία).

Ἀπὸ τὸ 1984 καθηγητὴς στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, διδάσκοντας Ἱστορία τοῦ Πνευματικοῦ Βίου κατὰ τὴν μεταβυζαντινὴ περίοδο, Ἱστορία καὶ Θεολογία τῆς Λατρείας καὶ Βυζαντινὴ Ἱστορία. Διετέλεσε Κοσμήτωρ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς ἀπὸ 1-9-2004 ἕως 31-8-2007, ὁπότε καὶ ἀφυπηρέτησε, διατελῶν πλέον ὡς ὁμότιμος Καθηγητής.

Η Ορθοδοξία και η Aπανθρωπιά της Bίας

Συνέχεια ή Oπισθοδρόμηση;

Η Ταυτότητα του Αγίου

Μόνο Χριστοσωτηρία

Χριστός η Ελπίδα του Κόσμου

Παράδεισος και Κόλαση

Πίστη καὶ Ἐπιστήμη

Ο Τεκτονισμός Εις την καθ’ Ημάς Ανατολήν

Παράδεισος και Κόλαση στην Ορθόδοξη Παράδοση

Η διάσταση Ενωτικών - Ανθενωτικών και οι συνέπειές της δια το Γένος

Ἔθνος-Ἐθνικισμὸς & Ὀρθόδοξο φρόνημα

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

Ο γέροντας Παΐσιος υπήρξε μια από τις πιο φωτισμένες αγίες μορφές της Εκκλησίας  μας,  των   τελευταίων δεκαετιών. Γεννήθηκε  στα Φάρασα της Καππαδοκίας, που βρίσκεται στη Μικρά Ασία, στις 25 Ιουλίου του 1924 και προτού γίνει μοναχός ονομαζόταν Αρσένιος. Οι γονείς του, Πρόδρομος και Ευλαμπία Ενζεπίδη, ήταν πολύ ευσεβείς, ενώ ο Αρσένιος είχε άλλα 9 αδέλφια. Ο Αρσένιος από τη βρεφική κιόλας ηλικία, δέχτηκε την ευλογία από το Θεό να βαπτισθεί από έναν Άγιο που ζούσε στην περιοχή του, τον Άγιο Αρσένιο τον Καππαδόκη. Ο Άγιος Αρσένιος προβλέποντας τον μελλοντικό αγιασμένο βίο του παιδιού, ζήτησε από την νονά του να το βαφτίσει Αρσένιο λέγοντας χαρακτηριστικά ότι ήθελε να αφήσει και αυτός καλόγερο στο πόδι του, δηλαδή που να έχει το όνομά του. 

Γέροντας Παΐσιος

Διδαχές γέροντος Παίσιου

Για Μια Σωστή Εξομολόγηση

Η Αμαρτία έγινε Μόδα

Η Αναπηρία είναι Ευλογία από τον Θεό

Η Αρρώστια

Η Δύναμη τής Εξομολόγησης

Η Εκκλησία στήν Εποχή μας

Η Επιστοφή Στόν Θεό

Η Εργασία του Πνευματικού στις Ψυχές

Η προσευχή Όπλο Ισχυρό

Η Τεκνοποιία

Ίνα Μη Λυπήσθε

Κατάσταση Συναγερμού

Ο Θάνατος κα η Μέλλουσα Ζωή

Ο Πνευματικός Ιατρός της Ψυχής

Οι πνευματικοί Νόμοι

Πνευματικές Συμβουλές

Πνευματική Αφύπνιση

Σπουδές και Αποκατάσταση

ΑΓΙΑ ΤΙΜΙΑ ΖΩΝΗ ΑΝΕΥΡΕΣΙΣ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Τρία σημαντικὰ γεγονότα περιλαμβάνει ἡ περίοδος τῆς δεκαετίας 1830-1840 τῆς νεότερης ἱστορίας τῆς Σαντορίνης. Εἶναι δὲ αὐτὰ κατὰ χρονολογικὴ σειρὰ τὰ ἑξῆς·

α. Ἡ ἀνέγερση καὶ λειτουργία τοῦ Λοιμοκαθαρτηρίου (Λαζαρέτου) 1829-1830.

β. Ἡ εὕρεση τῆς Τιμίας Ζώνης τῆς Θεοτόκου 1830, καὶ

γ. Ἡ ἀνοικοδόμηση τοῦ Ναοῦ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ Περίσσας 1835-1840.

Στὸ κείμενο ποὺ ἀκολουθεῖ παρουσιάζουμε, χωρὶς τὶς ἐνδιαφέρουσες λεπτομέρειες, τὸ δεύτερο γεγονός, δηλαδὴ τὴν εὕρεση τῶν θείων λειψάνων τῆς Τιμίας Ζώνης τῆς Θεοτόκου, τοῦ Τιμίου Σταυροῦ μετὰ τμήματος Τιμίου Ξύλου καὶ τῆς κάρας τοῦ ἁγίου Ἀνδρέου, ἐπισκόπου Κρήτης, κατὰ τὴν 10ην Ὀκτωβρίου 1830 στὴν συνοικία τῶν Καθολικῶν στὰ Φηρά.

Προηγουμένως, ὅμως, προσφέρουμε στὸν ἀναγνώστη τὴν εὐκαιρία νὰ γνωρίση μὲ πολλὴ συντομία, τὴν ἱστορικὴ παράδοση περὶ τῆς Τιμίας Ζώνης, ὅπως αὐτὴ προέρχεται μέσα ἀπὸ τὰ ἱστορικὰ δεδομένα ποὺ εἴχαμε στὴν διάθεσή μας, ἡ ἐπιλογὴ καὶ κριτικὴ τῶν ὁποίων μᾶς ἀπεῤῥόφησε ἱκανὸ χρόνο, λόγω τῆς ἀσυμφωνίας ποὺ ὑπάρχει ἀνάμεσά τους.

Πρὸς τοῦτο καταβλήθηκε προσπάθεια, ὥστε ἡ συγκριτικὴ καὶ ἀξιολογικὴ αὐτὴ συσχέτιση νὰ βασίζεται σὲ μιά, ἔστω, ἐνδεικτικὴ βιβλιογράφηση.

Η ανεύρεση τής Ιεράς και Τιμίας Ζώνης 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑ  ΗΤΟΙ  ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ

Ἤτοι Λόγος περὶ  ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Δι᾿ οὗ ἀποδεικνύεται, πόσον εἶναι καλλιωτέρα ἡ Νομαρχικὴ Διοίκησις ἀπὸ τὰς λοιπάς, ὅτι εἰς αὐτὴν μόνον φυλάττεται ἡ Ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου, τί ἐστὶ Ἐλευθερία, ὁπόσων μεγάλων κατορθωμάτων εἶναι πρόξενος, ὅτι τάχιστα ἡ Ἑλλὰς πρέπει νὰ συντρίψῃ τὰς ἁλύσους της, ποῖαι ἐστάθησαν αἱ αἰτίαι ὁποὺ μέχρι τῆς σήμερον τὴν ἐφύλαξαν δούλην, καὶ ὁποῖαι εἶναι ἐκεῖναι, ὁποὺ μέλλει νὰ τὴν ἐλευθερώσωσι.

Ελληνική Νομαρχία

Λόγος περί Ελευθερίας

Τύραννοι και Δούλοι

Η Ελλάδα στά Δεσμά της,

Οι Συνεργοί τής Τυραννίας

Η Ανάσταση τού Γένους

Διάλογος μεταξύ Συγγραφέως και Φίλων

ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΑ ΜΝΗΜΑΤΑ (1955-1959)

Κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ ἀπελευθερωτικοῦ ἀγώνα τοῦ 1955-59 γιὰ τὴν ἀπαλλαγὴ τῆς Κύπρου ἀπὸ τὸ Βρετανικὸ ζυγό, οἱ ἀποικιοκράτες κατασκεύασαν στὶς Κεντρικὲς Φυλακὲς τῆς Λευκωσίας ἕνα μικρὸ κοιμητήριο ποὺ ἔμεινε στὴν Ἱστορία μὲ τὴν ὀνομασία «Φυλακισμένα Μνήματα». Εἶναι ἕνας στενὸς χῶρος δίπλα ἀπὸ τὰ κελιὰ τῶν μελλοθάνατων καὶ τὴν ἀγχόνη, περιτριγυρισμένος ἀπὸ ψηλοὺς τοίχους μὲ τεμάχια γυαλιῶν στὸ πάνω μέρος τους. Ἐδῶ ἀποφασίστηκε, ἐπὶ Κυβερνήτη Τζὼν Χάρντιγκ, νὰ θάβουν τοὺς ἀπαγχονιζόμενους καθὼς καὶ ἡγετικὲς μορφὲς τῆς Ἐθνικῆς Ὀργάνωσης Κυπρίων Ἀγωνιστῶν (ΕΟΚΑ) ποὺ σκοτώνονταν σὲ μάχες, γιὰ νὰ μὴ μετατρέπονται οἱ κηδεῖες τους σὲ μαζικὰ συλλαλητήρια καὶ μαχητικὲς διαδηλώσεις.

Φυλακισμένα Μνήματα

ΠΟΝΤΙΟΙ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ

Πόντιοι και η Γενοκτονία των Ελλήνων

Η ΠΑΠΙΣΣΑ ΙΩΑΝΝΑ

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΡΟΙΔΗΣ

Η «Βίβλος των Ποντίφηκων» (Liber Pontificalis) αποτελεί το πιο επίσημο -ίσως- κείμενο καταγραφής των βασικών βιογραφικών στοιχείων των προκαθήμενων της Αγίας Έδρας, από τα πρώτα μ.Χ. χρόνια. Κανένας όμως σοβαρός ιστορικός ερευνητής δε θα υπερθεμάτιζε για την απόλυτα ειλικρινή παράθεση στοιχείων που θα έθεταν σε αμφισβήτηση την απόλυτη αγιοσύνη και το αλάθητο της παπικής εξουσίας, δια μέσου των αιώνων.

Ο θρησκευτικός φανατισμός και η μεγάλη πολιτική εξουσία της παπικής έδρας επέβαλαν την -πάση θυσία- παραποίηση των αρνητικών φάσεων στην ιστορία της εκκλησίας, έτσι ώστε πολλά θέματα συγκεκριμένων περιόδων της να απαιτούν βαθιά διερεύνηση για την εξαγωγή τεκμηριωμένων συμπερασμάτων.

Από την επίσημη λίστα των Παπών της Ρώμης μαθαίνουμε ότι τον 103ο προκαθήμενό της Λέοντα Δ΄ διαδέχθηκε, το 855 ο 104ος, Βενέδικτος Γ΄ ο οποίος και παρέμεινε στη θέση αυτή μέχρι το 858, υπερισχύοντας του αντιπάπα Αναστάσιου που είχε εκλεγεί από ομάδα καρδιναλίων. Αυτή είναι η επίσημη θέση της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας σχετικά με τη διαδοχή των προκαθημένων της εκείνη τη συγκεκριμένη περίοδο.

Η Πάπισσα Ιωάννα - Μύθος η Πραγματικότητα

Πάπισσα Ιωάννα - Μέρος Α'

Πάπισσα Ιωάννα - Μέρος Β'

Πάπισσα Ιωάννα - Μέρος Γ'

Πάπισσα Ιωάννα - Δ ΄ Μέρος

Ο  ΠΥΡΙΝΟΣ ΠΟΤΑΜΟΣ

Α.ΚΑΛΟΜΟΙΡΟΣ

Ο “Πύρινος Ποταμός” ήταν η κύρια ομιλία που δόθηκε στη Συνέλευση Ορθοδόξου Νεότητος που οργανώθηκε κάτω από την αιγίδα της Συνόδου των Ρώσων Επισκόπων της Διασποράς, στό Seattle της Ουάσιγκτων, από 22-25 Ιουλίου 1980. Η ομιλία έγινε στα αγγλικά και το κοινό την υποδέχθηκε εγκάρδια. Ο σεβ. Αρχιεπίσκοπος του Καναδά, Βιτάλιος, εξέφρασε τον θαυμασμό του, όχι μόνο λέγοντας πώς “σπάνια διαβάζει κανείς τέτοια κείμενα, που αποπνέουν το άρωμα της αληθινής γνώσεως και της προσωπικής εμπειρίας”, αλλ’ ακόμη περισσότερο όταν προσωπικά ο ίδιος έδωσε εντολή να κυκλοφορήσει σε αγγλική, ρωσική και γαλλική έκδοση.

Ο Πύρινος ποταμός 

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΖΩΗ

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΦΩΤΕΙΝΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ

Σημείωμα εκδότου

Η του Θεού άπειρη φιλανθρωπία ευδόκησε, ώστε να φανερώσει έναν άγνωστο κρυμμένο εκλεκτό δούλο του, που διέθετε ακλόνητη πίστη και αγάπη στον αναμάρτητο Χριστό και υπηρετούσε το θέλημα του Θεαν­θρώπου με την καρδιά του. Πρόκειται για τον αξιομακάριστο εν Χριστώ αδελφό Αναστάσιο από ένα χωριό της Μακεδονίας μας που μετατέθηκε από την στρατευμένη Εκκλησία στην θριαμβεύουσα στις 30 Αυγούστου του 2004.

Μετά την εκδημία του ευλογημένου Αναστασίου έβαλε σε κάποια σειρά τις σημειώσεις του για προσωπική του χρήση.

Αναστάσιος Φωτεινή Εμπειρία

Παιδική Ηλικία

Για την Περιφρόνηση και τούς Πειρασμούς

Για την Οικογένεια

Για την Εγκράτεια

Για την Προσευχή

Για την Πίστη

Για Πίστη και Ευαγγέλιο

Για την Πρόνοια του Θεού

Για την Μετάνοια και Συχώρεση Αμαρτιών

Για την Μνήμη του Θανάτου

Ο Δρόμος της Ζωής και ο Δρόμος του Θανάτου

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ  ΚΕΙΜΕΝΑ – ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΥΣ ΔΙΗΓΗΜΑ

Στην κοινωνία μας το να είσαι πόρνη σε έκανε υποχρεωτικά να συμβιβαστείς με το αναπόφευκτο κακό τέλος σε τούτη τη ζωή και στην άλλη. Η παρουσία των ρωμαίων κατακτητών πρόσφερε βέβαια μια μικρή ανακούφιση τη σύγκριση σου  με τα δικά τους ήθη. Και κείνη όμως χανόταν αμέσως μόλις συνειδητοποιούσα πως εγώ δεν ανήκα σε εκείνους. Δεν θα κρινόμουν ούτε από τους ανθρώπους ούτε από το Θεό όμοια μ’ εκείνους. Είχα το “χάρισμα” και την κατάρα να ανήκω στον εκλεκτό λαό του Θεού. Χάρισμα και κατάρα σαν δύο όψεις του κήνσου που άφηναν οι πελάτες μου φεύγοντας από κοντά μου. Συχνά σκεφτόμουν πόσο γρήγορα τα χαρίσματά μας μεταμορφώνονται σε κατάρες και πλήθος παραδείγματα τριβέλιζαν τις νύχτες το μυαλό μου: το χρήμα, ο έρωτας, το έθνος, ο λαός ο εκλεκτός. Ποια μεγαλύτερη κατάρα από το να μη μπορείς να φανείς ξεκάθαρα και χωρίς καμιά αμφιβολία αντάξιος του ρόλου του εκλεκτού;

ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

Ορθόδοξα Μοναστήρια - Ιερές Μονές - Ναοί

ΙΕΡΕΣ ΜΟΝΕΣ ΝΑΟΙ  ΚΑΙ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ

Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης

Ιερά Μονή Παναγίας Κορώνης Καρδίτσας

Παναγία Παντάνασσα, Προστάτις Σικίνου

Παναγία Σκουπιώτισσα

Θαυματουργή εικόνα Παναγίας της Μυρτιδώτισσης

 

ΜΕΓΑ ΑΘΩΝΙΚΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ

Με τη γραφίδα του αγιορείτη μοναχού πατέρα Μωυσή ολοκληρώθηκε και τυπώθηκε από τις εκδόσεις  «Μυγδονία» του κ. Αθανάσιου Καγιά το νέο, μεγάλο, τρίτομο, βιβλίο για όλους τους ενάρετους Γέροντες Αγιορείτες, που εκοιμήθησαν στον 20ο αιώνα. Ένας πραγματικός θησαυρός , ασκητικών μορφών, γνήσια ταπεινών, σεμνών, αφιλόδοξων, ήσυχων, ακτημόνων, φιλόθεων και φιλάνθρωπων, χαριτωμένων και χαρισματούχων, που όπως λέει ο συγγραφέας « …με συγκίνησαν και μου προκάλεσαν σεβασμό και θαυμασμό. Και μόνες οι φωτογραφίες τους αρκούν, για να σου φανερώσουν κάτι από τη χάρη τους.»

Ένα βιβλίο για το Άγιον Όρος που, κυρίως, δεν φαίνεται. Ένα τρίτομο έργο  που μέσα στις σελίδες του τιμάται η αληθινότητα του τιμίου και μοναδικού ανθρώπινου προσώπου και ξεδιπλώνεται ένας άλλος κόσμος, ενός άλλου επιπέδου και μιας άλλης λογικής.

Αποσπάσματα

Το Μέγα Γεροντικόν

Για Οτι Πρέπει να Επιδιώκουμε

Γιὰ τὴν ἀδιάλειπτη καὶ νηφάλια προσευχὴ

Γιὰ τὴν Κατάνυξη

Διάλογος ἁγίων Γερόντων μὲ ἐρωτήσεις καὶ ἀποκρίσει...

Διάφορες Διηγήσεις Ωφέλιμες

Είναι ἀνάγκη νὰ ἐπαγρυπνούμε

Είναι Ανάγκη πάντοτε νὰ εἴμαστε Νηφάλιοι

Περὶ ἀγάπης

Περὶ Ακτημοσύνης

Περὶ ἀνεξικακίας

Περὶ Διακρίσεως

Περὶ διορατικῶν

Περί Εγκράτειας

Περὶ σημειοφόρων

Περὶ ταπεινοφροσύνης

Περὶ Υπακοής

Σχετικά με τὴν ἐνάρετη ζωὴ

Τίποτε δὲν πρέπει νὰ κάνουμε γιὰ ἐπίδειξη

Υπομονή και Ανδρεία

ΤΑΦΗ ΚΑΙ ΚΑΥΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΚΕΙΜΕΝΑ

Η καύση των νεκρών και το σύνταγμα

Ταφή ή καύση των νεκρών;

Η καύση των νεκρών από την΄χριστιανική άποψη

Aναφορά στην ψυχολογία του φαινομένου

Τό σήμερα το χθές

Εκκλησιολογικές επιπτώσεις

Η θεολογική άποψη

Ταφή ή καύση των νεκρών;

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ ΤΕΧΝΕΣ

Αντρέι Ρουμπλιώφ

Σημειώσεις ενός εικονογράφου

Η Θεολογική Βάση της Ζωγραφικής

ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ - ΜΕΤΕΜΨΥΧΩΣΗ  - Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΑΝΗ

ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΣ - ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ «ΝΕΑΣ EΠΟΧΗΣ» 

                                                                       
ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ Γ. ΚΑΡΑΚΟΒΟΥΝΗ   ΘΕΟΛΟΓΟΥ

Μετενσάρκωση (μετενσωμάτωση) ή Μετεμψύχωση καλείται η πίστη ότι η ψυχή τού άνθρώπου.

μετά το σωματικό θάνατό του, αφού παραμείνει για κάποιο χρονικό διάστημα στον ουράνιο χώρο (αστρικό πεδίο), επανέρχεται στον υλικό κόσμο εισερχόμενη σε διάφορα σώματα ανθρώπων, ακόμη φυτών και ζώων, και διανύει και άλλη ζωή προκειμέ­νου να καθαρθεί ηθικά ή και να τιμωρηθεί για τις αμαρτίες πού έπραξε στην προηγούμενη ζωή της. Πολλές φορές πρόκειται περί συνεχούς ανακυκλήσεως υπάρξεων, περί διαδοχικών μετενσωματώ­σεων, έως ότου επέλθει μία πλήρης κάθαρση της ψυχής. Ή ανακύκληση αυτή μπορεί να κρατήσει και ολόκληρες χιλιετίες. Ό Βούδας για παράδειγ­μα, όπως υποστηρίζουν οι οπαδοί του, υπέστη 550 μετενσαρκώσεις. Τον αριθμό των μετενσωματώ­σεων αλλά και τις νέες μορφές πού θα λάβει η ψυ­χή, καθορίζει πάντοτε η ηθική εξέλιξή της, το «κάρ­μα» (οι πράξεις τής προηγούμενης ζωής).

Ό όρος «μετενσάρκωση» (ή μετενσωμάτωση) είναι ορθότερος εκείνου τής «μετεμψύχωσης», διότι δεν πρόκειται για «εμψύχωση» τής ψυχής, άλλά για την είσοδό της σε διάφορα εκάστοτε σώματα.

 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Α΄ ΓΕΝΙΚΑ                                         
Β΄ ΟΙ  «ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ» ΤΗΣ ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗΣ                 
Γ΄ ΠΤΥΧΕΣ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΤΗΣ ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗΣ             
Δ΄ ΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΤΗΣ ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗΣ             
Ε΄ ΣΥΝΕΠΕΙΣ ΤΗΣ ΔΟΞΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗΣ             
ΣΤ΄ ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΕΣ                     
Ζ΄ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ                     
ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ (ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ)                 
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ                                     
ΘΕΟΣΟΦΙΑ 
ΠΝΕΥΜΑΤΙΣΜΟΣ 
ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΣ                                     
ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ «ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ»    

ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΕΣ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΕΙΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΥ Ε. ΓΑΒΡΙΗΛ

Η θεολογική αυτή μελέτη του κ. Γαβριήλ, γνωστού στην Αμερική για τα άρθρα του πάνω σε φλέγοντα θεολογικά ζητήματα, αναφέρεται σ΄ ένα σπουδαίο θέμα που αποτέλεσε σημείο αντιλεγόμενο ανάμεσα σε πολλούς πιστούς και προκάλεσε έντονες συζητήσεις: Πρόκειται για το θέμα της εικονικής αναπαράστασης του Θεού Πατρός και γενικότερα της Θεότητας σε εικόνες όπως κι αυτή της “Αγίας Τριάδος”. Είναι μια μελέτη αντικειμενική αλλά και διορατική, που αποτελεί παράδειγμα προβληματισμού πάνω στο κεφαλαιώδες για τους ορθοδόξους θέμα, που είναι η θεολογία των εικόνων. Ταυτόχρονα θίγει και άλλα θέματα που η σημασία τους συνήθως μας διαφεύγει, αλλά που όμως συνιστούν την αρχή και τη βάση της σωτηρίας μας εν Χριστώ Ιησού.

Απαγορευμένες Απεικονίσεις

ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΑΙΡΕΣΗ ΔΙΕΣΤΡΕΒΛΩΣΗ ΤΩΝ ΑΛΗΘΕΙΩΝ

ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ  ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ  ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Ζοῦμε σέ μια πατρίδα ἡ ὁποία ἔχει τήν ἰδιαίτερη εὐλογία ἀπό τόν Θεό  νά  κουβαλᾶ  μιά μοναδική  πνευματική  κληρονομιά·  τήν Ὀρθόδοξη πίστη καί παράδοση. Ὅλοι σχεδόν οἱ πολιτισμένοι ἄνθρωποι ἐνδιαφέρονται  γιά  τήν  καταγωγή  τους  καί  ἐρευνοῦν  τίς  «ρίζες» τους. Πολλοί ὅμως ἀπό ἐμᾶς, ἄν καί εἴμαστε κληρονόμοι ἑνός τόσο πολύτιμου  κληροδοτήματος,  ἀγνοοῦμε  ἐν  πολλοῖς  τό  περιεχόμενό του, μέ ἀποτέλεσμα νά ἐκθέτουμε τούς ἑαυτούς μας στίς προκλήσεις τῶν διαφόρων αἱρέσεων πού ἀπειλοῦν νά νοθεύσουν τήν Ὀρθόδοξη πίστη μας καί νά ἀποκόψουν τά μέλη της ἀπό τό Σῶμα τῆς Ὀρθόδοξης  Ἐκκλησίας μας.

Μάρτυρες του Ιεχωβά

Αίρεση διεστρέβλωση των Αληθειών του Χριστιανισμού

Ενημερωθείτε για τούς πίνακες τών υπόλοιπων  αναρτήσεων στούς παρακάτω δεσμούς  links :

ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ - PATRISTIC THEOLOGY - СВЯТООТЕЧЕСКОГО БОГОСЛОВИЯ

ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ ΠΑΤΕΡΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ

Kindly Bookmark this Post using your favorite Bookmarking service:
!-